تصمیم گیری بر اساس احساس مشکلی است که در تمام روابط میتواند آسیب رسان باشد. از آنجایی که روابط عاشقانه یکی از طولانی ترین و عمیق ترین روابط انسانی است، در نتیجه تصمیم گیری بر اساس احساس اینجاهم اشتباه بزرگی است. اشتباهات عاشقی طوری هستند که در ظاهر و در وهله اول مشخص نمیشوند و همین کار را سخت میکند. اما ما با انتشار سری مقالات آشنایی با اشتباهات عاشقی امیدواریم کمی در این راه شما را یاری نماییم.
تصمیم گیری بر اساس احساس در رابطه عاشقانه
برای اینکه یک ارتباط عاشقانه قوی و پایدار باشد، خوب است که ابتدا با عقل تصمیم گرفت. یعنی ابتدا باید عقل تصمیم بگیرد و دل نیز این تصمیم را بشنود. سپس میتوان با کمی تفکر از تصمیم گیری بر اساس احساس دوری کرد.
پس از بررسی ملاک ها و شرایط بر اساس عقل و منطق و مشورت با افراد با تجربه و مشاوران حرفه ای، میتوان یک جهت دهی صحیح به افکار خود داد. حال میتوان به سراغ قلب رفت و برای ایجاد یک رابطه عمیق احساسی و البته اصولی و بی خطر کمک گرفت.
این طبیعی است که دلایل منطقی عقل به تنهایی برای ایجاد یک رابطه کافی نیست. حتماً باید از احساسات و قلب خود نیز کمک گرفت.
اما مسأله این است که همیشه ابتدا باید از عقل کمک گرفت. چراکه اگر مستقیماً احساسی عمل شود، تصمیم گیری بر اساس احساس خواهد بود.
در واقع اگر تصمیم گیری بر اساس احساس باشد دیگر جایی برای تفکر و عقل باقی نمیماند.
نتایج تصمیم گیری بر اساس احساس در رابطه
عشق های کورکورانه و تماماً احساسی، یکسره به سوی شکست پیش میروند. افرادی که بر نشانه های خطرناک و تاثیرگذار یک رابطه چشم پوشی میکنند و به رویاپردازی و تخیل فرد مقابل دل خوش هستند، حتماً با عواقب این کار روبه رو خواهند شد.
تصمیم گیری بر اساس احساس مانند عمل کردن در فیلمهاست. شاید در فیلمها و سریالها با احساس عمل کنند و موفق شوند. اما اکثر افراد فکر میکنند که همین کار را میتوان در زندگی واقعی نیز انجام داد. همانطور که در ابتدا گفته شد، تصمیم گیری بر اساس احساس در تمام بخش های زندگی خطرناک است. حال در رابطه عاشقانه که رابطه ای کاملاً عاطفی است هم نباید این کار را انجام داد. چه برسد به دیگر روابط.
برای رهایی از عواقب خطرناک تصمیم گیری بر اساس احساس باید به سوی عقل گریخت. هر تصمیم و هر کاری که باید انجام شود، ابتدا باید از فیلتر عقل و منطق عبور کند. اگر دلایل کافی برای انجام آن کار وجود داشت، میتوان به سوی قلب و احساس نیز رجوع کرد. اگر از لحاظ احساسی هم دلایل کافی وجود داشت، چه بهتر. اما اگر فقط از لحاظ منطقی دلایل وجود داشت و نه از لحاظ احساسی، بازهم تصمیم با شماست.
حال فرض کنید ابتدا از لحاظ احساسی دلیل داشته باشید و تصمیم بگیرید. سپس ببینید که از لحاظ عقلی کاری که کرده اید اشتباه است! در نتیجه باید منتظر عواقب آن بود. در نهایت اگر می خواهید به کسی دل ببندید، به اندازه کافی دلایل عقلی و منطقی بیاورید.
